irritated
US /ˈɪr.ə.teɪ.t̬ɪd/
UK /ˈɪr.ə.teɪ.t̬ɪd/
1.
sinirli, rahatsız olmuş
feeling or showing slight anger; annoyed.
:
•
She was irritated by his constant interruptions.
Onun sürekli kesintilerinden rahatsız olmuştu.
•
He gave an irritated sigh.
Sinirli bir iç çekti.
1.
tahriş olmuş, rahatsız olmuş
past participle of irritate
:
•
The constant scratching had irritated his skin.
Sürekli kaşıntı cildini tahriş etmişti.
•
He felt irritated by the loud noise.
Yüksek sesten rahatsız oldu.