intervene
US /ˌɪn.t̬ɚˈviːn/
UK /ˌɪn.t̬ɚˈviːn/
1.
müdahale etmek, araya girmek
come between so as to prevent or alter a result or course of events
:
•
The police had to intervene to stop the fight.
Polis kavgayı durdurmak için müdahale etmek zorunda kaldı.
•
He decided to intervene in the dispute between his friends.
Arkadaşları arasındaki anlaşmazlığa müdahale etmeye karar verdi.
2.
araya girmek, meydana gelmek
(of an event or circumstance) occur between two things, especially so as to prevent or modify a result
:
•
A long period of peace intervened before the next war.
Bir sonraki savaştan önce uzun bir barış dönemi araya girdi.
•
Several years intervened between his first and second novels.
İlk ve ikinci romanları arasında birkaç yıl geçti.