insufficient
US /ˌɪn.səˈfɪʃ.ənt/
UK /ˌɪn.səˈfɪʃ.ənt/
1.
yetersiz, eksik
not enough; inadequate
:
•
There was insufficient evidence to convict him.
Onu mahkum etmek için yetersiz kanıt vardı.
•
The food supply was insufficient for the growing population.
Gıda tedariki artan nüfus için yetersizdi.