inhibitor
US /ɪnˈhɪb.ɪ.t̬ɚ/
UK /ɪnˈhɪb.ɪ.t̬ɚ/
1.
inhibitör, engelleyici
a substance which slows down or prevents a process, such as a chemical reaction, or reduces the activity of a particular enzyme or other agent.
:
•
The drug acts as an inhibitor of the enzyme.
İlaç, enzimin bir inhibitörü olarak işlev görür.
•
Corrosion inhibitors are added to prevent rust.
Paslanmayı önlemek için korozyon inhibitörleri eklenir.
2.
engelleyici, ketleyici
a person or thing that inhibits or restrains.
:
•
Fear can be a powerful inhibitor of progress.
Korku, ilerlemenin güçlü bir engelleyicisi olabilir.
•
Lack of resources was a major inhibitor to the project's completion.
Kaynak eksikliği, projenin tamamlanmasında büyük bir engelleyici oldu.