inconclusive
US /ˌɪn.kəŋˈkluː.sɪv/
UK /ˌɪn.kəŋˈkluː.sɪv/
1.
sonuçsuz, kesin olmayan
not leading to a firm conclusion or result; not ending doubt or dispute
:
•
The evidence presented was inconclusive, so no charges were filed.
Sunulan kanıtlar sonuçsuzdu, bu yüzden hiçbir suçlama yapılmadı.
•
The debate ended with inconclusive results, leaving many questions unanswered.
Tartışma sonuçsuz kaldı, birçok soru yanıtsız kaldı.