hovel
US /ˈhɑː.vəl/
UK /ˈhɑː.vəl/
1.
kulübe, gecekondu
a small, squalid, unpleasant, or simply constructed dwelling
:
•
They lived in a tiny, dilapidated hovel on the outskirts of the city.
Şehrin eteklerinde küçük, harap bir kulübede yaşıyorlardı.
•
The old man's hovel offered little protection from the harsh winter.
Yaşlı adamın kulübesi, sert kıştan pek koruma sağlamıyordu.