hard of hearing
US /hɑːrd əv ˈhɪrɪŋ/
UK /hɑːrd əv ˈhɪrɪŋ/
1.
işitme engelli, duyma güçlüğü çeken
partially deaf; unable to hear well
:
•
My grandmother is a little hard of hearing, so you'll need to speak up.
Büyükannem biraz işitme engelli, bu yüzden daha yüksek sesle konuşmanız gerekecek.
•
He often misses parts of conversations because he's hard of hearing.
İşitme engelli olduğu için sık sık konuşmaların bazı kısımlarını kaçırır.