guts
US /ɡʌts/
UK /ɡʌts/
1.
bağırsaklar, iç organlar, karın
the stomach or belly
:
•
He felt a pain in his guts after eating too much.
Çok yedikten sonra bağırsaklarında bir ağrı hissetti.
•
The fish's guts were removed before cooking.
Balığın iç organları pişirmeden önce çıkarıldı.
1.
içini temizlemek, bağırsaklarını çıkarmak
to remove the internal organs from (a fish or other animal) before cooking
:
•
He carefully gutted the fish before putting it on the grill.
Izgaraya koymadan önce balığı dikkatlice temizledi.
•
The hunter quickly gutted the deer.
Avcı geyiği hızla temizledi.
2.
içini boşaltmak, yakıp yıkmak
to destroy the interior of (a building or vehicle) by fire or demolition
:
•
The fire completely gutted the old factory.
Yangın eski fabrikanın içini tamamen yakıp yıktı.
•
The building was gutted by the explosion.
Bina patlama sonucu içi boşaltıldı.