gobble

US /ˈɡɑː.bəl/
UK /ˈɡɑː.bəl/
"gobble" picture
1.

silip süpürmek, tıkınmak

eat (something) hurriedly and noisily

:
•
The children gobbled down their dinner.
Çocuklar akşam yemeklerini silip süpürdü.
•
He gobbled up all the cake before anyone else could get a piece.
Herkes bir parça almadan önce tüm pastayı silip süpürdü.
:
devourgorgewolfboltgulp
2.

gulu gulu etmek (hindi)

(of a turkey) make a characteristic throaty sound

:
•
The turkey began to gobble loudly as we approached.
Yaklaştığımızda hindi yüksek sesle gulu gulu etmeye başladı.
•
You could hear the turkeys gobbling from across the field.
Tarlanın karşısından hindilerin gulu gulu sesleri duyuluyordu.
1.

gulu gulu sesi (hindi)

the characteristic throaty sound made by a turkey

:
•
We heard the distinct gobble of a wild turkey in the woods.
Ormanda vahşi bir hindinin belirgin gulu gulu sesini duyduk.
•
The farmer imitated the turkey's gobble to call them.
Çiftçi, hindileri çağırmak için hindinin gulu gulu sesini taklit etti.
:
gobble up