estate
US /ɪˈsteɪt/
UK /ɪˈsteɪt/
1.
malikane, arazi
an extensive area of land in the country, usually with a large house, owned by one person, family, or organization
:
•
The family owned a vast country estate with acres of farmland.
Aile, dönümlerce tarım arazisi olan geniş bir kır malikanesine sahipti.
•
The royal estate includes several palaces and gardens.
Kraliyet malikanesi birkaç saray ve bahçe içerir.
2.
miras, mal varlığı
all the money and property owned by a particular person, especially at death
:
•
His entire estate was left to his children.
Tüm mirası çocuklarına bırakıldı.
•
The lawyer is handling the deceased's estate.
Avukat, merhumun mirasıyla ilgileniyor.
3.
site, bölge
a group of houses or factories built in a planned way
:
•
They live on a housing estate on the edge of town.
Şehrin kenarındaki bir konut sitesinde yaşıyorlar.
•
The new industrial estate will create many jobs.
Yeni sanayi sitesi birçok iş imkanı yaratacak.
4.
durum, aşama, sınıf
a particular state, period, or condition of life
:
•
He reached the third estate of his life, old age.
Hayatının üçüncü evresine, yaşlılığa ulaştı.
•
The four estates of the realm were traditionally the clergy, nobility, commoners, and the press.
Krallığın dört sınıfı geleneksel olarak din adamları, soylular, halk ve basındı.