embarrassment
US /ɪmˈber.əs.mənt/
UK /ɪmˈber.əs.mənt/
1.
utanç, mahcupiyet, sıkıntı
a feeling of self-consciousness, shame, or awkwardness
:
•
She felt a blush of embarrassment creep up her neck when she tripped.
Tökezlediğinde boynuna doğru bir utanç kızarıklığı hissetti.
•
His rude comment caused her great embarrassment.
Kaba yorumu ona büyük utanç verdi.
2.
utanç kaynağı, rezalet
a person or thing that causes a feeling of awkwardness or shame
:
•
His drunken behavior was a constant source of embarrassment to his family.
Sarhoş davranışları ailesi için sürekli bir utanç kaynağıydı.
•
The old, broken-down car was an embarrassment to him.
Eski, bozuk araba onun için bir utanç kaynağıydı.