embarrassing
US /ɪmˈber.ə.sɪŋ/
UK /ɪmˈber.ə.sɪŋ/
1.
utanç verici, mahcup edici
causing embarrassment
:
•
It was so embarrassing when I tripped in front of everyone.
Herkesin önünde tökezlediğimde çok utanç vericiydi.
•
He made an embarrassing mistake during his presentation.
Sunumu sırasında utanç verici bir hata yaptı.