edifice
US /ˈed.ə.fɪs/
UK /ˈed.ə.fɪs/
1.
yapı, bina
a building, especially a large, imposing one
:
•
The ancient edifice stood majestically on the hill.
Antik yapı tepede görkemli bir şekilde duruyordu.
•
The new museum is a modern edifice of glass and steel.
Yeni müze, cam ve çelikten yapılmış modern bir yapıdır.
2.
yapı, sistem, kurum
a complex system of beliefs
:
•
The entire edifice of his argument collapsed under scrutiny.
Argümanının tüm yapısı inceleme altında çöktü.
•
The legal edifice of the country was built on centuries of tradition.
Ülkenin hukuki yapısı yüzyıllık gelenekler üzerine inşa edildi.