disrepair
US /ˌdɪs.rɪˈper/
UK /ˌdɪs.rɪˈper/
1.
bakımsızlık, harap olma, onarılmaya muhtaç durum
the state of being in need of repair
:
•
The old house had fallen into a state of disrepair.
Eski ev bakımsız bir duruma düşmüştü.
•
The bridge was closed due to its advanced state of disrepair.
Köprü, ileri derecede bakımsız olduğu için kapatıldı.