decay
US /dɪˈkeɪ/
UK /dɪˈkeɪ/
1.
çürüme, bozulma, diş çürüğü
the state or process of rotting or decomposition
:
•
The old wooden fence was showing signs of decay.
Eski ahşap çit çürüme belirtileri gösteriyordu.
•
Dental decay can lead to cavities.
Diş çürümesi çürüklere yol açabilir.
2.
çöküş, gerileme
a decline in quality, strength, or vigor
:
•
The city has seen a slow decay over the past few decades.
Şehir son birkaç on yılda yavaş bir çöküş yaşadı.
•
Moral decay is a serious concern in society.
Ahlaki çöküş toplumda ciddi bir endişe kaynağıdır.
1.
çürümek, bozulmak, yozlaşmak
to rot or decompose through the action of bacteria and fungi
:
•
The fallen leaves began to decay on the forest floor.
Düşen yapraklar orman zemininde çürümeye başladı.
•
Without proper preservation, food will quickly decay.
Uygun koruma olmadan yiyecekler hızla çürür.
2.
gerilemek, bozulmak
to decline in quality, strength, or vigor; to fall into disrepair
:
•
His health began to decay after the long illness.
Uzun hastalıktan sonra sağlığı bozulmaya başladı.
•
The old mansion was left to decay over the years.
Eski konak yıllar içinde çürümeye bırakıldı.