coward
US /ˈkaʊ.ɚd/
UK /ˈkaʊ.ɚd/
1.
korkak, ödlek
a person who is contemptibly lacking in courage
:
•
He was called a coward for running away from the fight.
Kavgadan kaçtığı için ona korkak dendi.
•
Only a coward would abandon their friends in times of trouble.
Sadece bir korkak zor zamanlarda arkadaşlarını terk eder.
1.
korkak, ödlek
lacking courage; cowardly
:
•
It was a coward act to run away from the problem instead of facing it.
Sorunla yüzleşmek yerine kaçmak korkakça bir davranıştı.
•
He made a coward retreat from the argument.
Tartışmadan korkakça geri çekildi.