cooperative
US /koʊˈɑː.pɚ.ə.t̬ɪv/
UK /koʊˈɑː.pɚ.ə.t̬ɪv/
1.
işbirlikçi, kooperatif
involving cooperation between people
:
•
The project was a success due to the cooperative efforts of the team.
Proje, ekibin işbirlikçi çabaları sayesinde başarılı oldu.
•
We need a more cooperative approach to solve this problem.
Bu sorunu çözmek için daha işbirlikçi bir yaklaşıma ihtiyacımız var.
2.
işbirlikçi, yardımsever
willing to help or do what is asked
:
•
The child was very cooperative during the doctor's examination.
Çocuk, doktor muayenesi sırasında çok işbirlikçiydi.
•
The witness was not very cooperative with the police.
Tanık polisle pek işbirlikçi değildi.
1.
kooperatif
a farm, business, or other organization that is owned and run jointly by its members, who share the profits or benefits
:
•
They decided to form a housing cooperative to build affordable homes.
Uygun fiyatlı evler inşa etmek için bir konut kooperatifi kurmaya karar verdiler.
•
The local farmers run a successful dairy cooperative.
Yerel çiftçiler başarılı bir süt kooperatifi işletiyor.