collaborator
US /kəˈlæb.ə.reɪ.t̬ɚ/
UK /kəˈlæb.ə.reɪ.t̬ɚ/
1.
işbirlikçi, ortak
a person who works with another person or group in order to achieve or do something
:
•
She is a key collaborator on the research project.
Araştırma projesinde önemli bir işbirlikçidir.
•
The two artists are frequent collaborators.
İki sanatçı sık sık işbirliği yapar.
2.
işbirlikçi, hain
a person who cooperates traitorously with an enemy
:
•
He was accused of being a collaborator during the occupation.
İşgal sırasında işbirlikçi olmakla suçlandı.
•
The government sought to punish all collaborators after the war.
Hükümet, savaştan sonra tüm işbirlikçileri cezalandırmaya çalıştı.