chime
US /tʃaɪm/
UK /tʃaɪm/
1.
çan sesi, zil sesi, çan
a bell or a set of bells, especially a carillon
:
•
The clock struck noon with a melodious chime.
Saat öğleni melodik bir çan sesiyle çaldı.
•
Wind chimes hung by the window, tinkling softly in the breeze.
Pencerenin yanında asılı rüzgar çanları, esintide hafifçe çınlıyordu.
1.
çalmak, çınlamak, zil çalmak
to make a ringing sound, typically a series of musical sounds, as made by a bell or bells
:
•
The grandfather clock began to chime the hour.
Büyükbaba saati saati çalmaya başladı.
•
The small bells on her bracelet would chime with every movement.
Bileziğindeki küçük ziller her hareketinde çınlardı.
2.
örtüşmek, uyuşmak, uyum sağlamak
to agree or be in harmony with
:
•
His story didn't quite chime with the facts.
Hikayesi gerçeklerle pek örtüşmüyordu.
•
Her views on education chime with mine.
Eğitim hakkındaki görüşleri benimkilerle örtüşüyor.