bleed
US /bliːd/
UK /bliːd/
1.
kanamak
lose blood from the body as a result of injury or illness
:
•
His nose started to bleed after he fell.
Düştükten sonra burnu kanamaya başladı.
•
The cut on her finger was still bleeding.
Parmağındaki kesik hala kanıyordu.
2.
havasını almak, sıvısını boşaltmak
draw fluid from (a container, pipe, or other confined space)
:
•
You need to bleed the radiators to get them working efficiently.
Radyatörleri verimli çalışması için havasını almanız gerekir.
•
The mechanic had to bleed the brakes after replacing the fluid.
Mekanik, sıvıyı değiştirdikten sonra frenlerin havasını almak zorunda kaldı.
1.
kanama
the process of losing blood from the body
:
•
The doctor stopped the bleed with a bandage.
Doktor kanamayı bandajla durdurdu.
•
There was a small bleed from the wound.
Yaradan küçük bir kanama vardı.