bark
US /bɑːrk/
UK /bɑːrk/

1.
2.
ağaç kabuğu
the tough, protective outer sheath of the trunk and branches of a tree or woody plant
:
•
The squirrel ran up the rough bark of the oak tree.
Sincap meşe ağacının pürüzlü kabuğuna tırmandı.
•
Some types of bark are used in medicine.
Bazı ağaç kabukları tıpta kullanılır.
1.
2.
kabuğunu soymak
to remove the bark from a tree or log
:
•
They had to bark the logs before processing them.
Kütükleri işlemeden önce kabuklarını soymaları gerekiyordu.
•
The lumberjack used an axe to bark the fallen tree.
Oduncu, devrilen ağacın kabuğunu soymak için balta kullandı.