alone
US /əˈloʊn/
UK /əˈloʊn/
1.
yalnız, tek başına
having no one else present
:
•
She likes to be alone sometimes.
Bazen yalnız kalmayı sever.
•
He was sitting alone in the park.
Parkta yalnız oturuyordu.
2.
tek başına, yardımsız
without the help of other people
:
•
He built the entire house alone.
Tüm evi tek başına inşa etti.
•
Can you finish this task alone?
Bu görevi tek başına bitirebilir misin?
1.
yalnız, tek başına
without anyone or anything else
:
•
He left her alone in the house.
Onu evde yalnız bıraktı.
•
Just leave me alone!
Beni yalnız bırak!