abstraction
US /æbˈstræk.ʃən/
UK /æbˈstræk.ʃən/
1.
soyutlama, soyut kavram
the quality of dealing with ideas rather than events
:
•
His philosophy often delves into the realm of pure abstraction.
Felsefesi genellikle saf soyutlama alanına girer.
•
The artist preferred abstraction over realism in his paintings.
Sanatçı resimlerinde realizm yerine soyutlamayı tercih etti.
2.
soyutlama süreci, ayırma
the process of considering something independently of its associations, attributes, or concretions
:
•
The mathematical model involved a high level of abstraction.
Matematiksel model yüksek düzeyde soyutlama içeriyordu.
•
Computer programming often requires the abstraction of complex systems into simpler components.
Bilgisayar programlama genellikle karmaşık sistemlerin daha basit bileşenlere soyutlanmasını gerektirir.