abscond
US /æbˈskɑːnd/
UK /æbˈskɑːnd/
1.
kaçmak, firar etmek, ortadan kaybolmak
leave hurriedly and secretly, typically to escape from custody or avoid arrest.
:
•
The suspect managed to abscond with the stolen jewels.
Şüpheli, çalınan mücevherlerle birlikte kaçmayı başardı.
•
He was accused of trying to abscond from the country.
Ülkeden kaçmaya çalışmakla suçlandı.
2.
kaçmak, zimmetine geçirmek, izinsiz ayrılmak
leave without permission or without informing others.
:
•
The employee absconded with company funds.
Çalışan şirket fonlarıyla kaçtı.
•
Many students abscond from school during exam periods.
Birçok öğrenci sınav dönemlerinde okuldan kaçıyor.