wildness
US /ˈwaɪld.nəs/
UK /ˈwaɪld.nəs/
1.
ความป่าเถื่อน, ความดุร้าย
the quality or state of being wild or untamed
:
•
The wildness of the remote landscape was breathtaking.
ความป่าเถื่อนของภูมิทัศน์ที่ห่างไกลนั้นน่าทึ่ง
•
His eyes still held a hint of wildness from his adventurous youth.
ดวงตาของเขายังคงมีความดุร้ายเล็กน้อยจากวัยหนุ่มที่ชอบผจญภัย
2.
ความบ้าคลั่ง, ความซุกซน
uncontrolled or unrestrained behavior
:
•
The party descended into complete wildness as the night went on.
งานปาร์ตี้กลายเป็นความบ้าคลั่งโดยสิ้นเชิงเมื่อค่ำคืนดำเนินไป
•
The children's wildness made it difficult to control them.
ความซุกซนของเด็กๆ ทำให้ยากต่อการควบคุมพวกเขา