upbringing
US /ˈʌpˌbrɪŋ.ɪŋ/
UK /ˈʌpˌbrɪŋ.ɪŋ/
1.
การเลี้ยงดู, การอบรม
the treatment and instruction received by a child from its parents throughout its childhood
:
•
She had a strict upbringing.
เธอได้รับการเลี้ยงดูที่เข้มงวด
•
His polite manners are a testament to his good upbringing.
มารยาทที่สุภาพของเขาเป็นเครื่องพิสูจน์ถึงการเลี้ยงดูที่ดี