breeding
US /ˈbriː.dɪŋ/
UK /ˈbriː.dɪŋ/
1.
การเพาะพันธุ์, การขยายพันธุ์
the mating and production of offspring by animals
:
•
The farm specializes in the breeding of dairy cows.
ฟาร์มนี้เชี่ยวชาญในการเพาะพันธุ์วัวนม
•
Successful breeding programs are essential for endangered species.
โครงการเพาะพันธุ์ที่ประสบความสำเร็จมีความสำคัญต่อสัตว์ใกล้สูญพันธุ์
2.
การอบรม, มารยาท
the result of training in the manners and social conventions expected of people from a good background
:
•
Her impeccable manners showed her good breeding.
มารยาทที่ไร้ที่ติของเธอแสดงให้เห็นถึงการอบรมเลี้ยงดูที่ดี
•
He lacked the proper breeding for such a formal event.
เขาขาดการอบรมที่เหมาะสมสำหรับงานที่เป็นทางการเช่นนี้