toy
US /tɔɪ/
UK /tɔɪ/
1.
2.
ของเล่น, เครื่องเล่น
a person or thing treated as a source of amusement rather than with seriousness or respect
:
•
He treated her like a mere toy, discarding her when he was bored.
เขาปฏิบัติต่อเธอเหมือนของเล่นธรรมดา ทิ้งเธอเมื่อเขาเบื่อ
•
The new intern was treated as a toy by the senior staff.
เด็กฝึกงานคนใหม่ถูกปฏิบัติเหมือนของเล่นโดยพนักงานอาวุโส
1.
เล่น, คิดเล่นๆ
to consider or handle something idly or without serious intent
:
•
He began to toy with the idea of quitting his job.
เขาเริ่มเล่นกับความคิดที่จะลาออกจากงาน
•
She would often toy with her food, pushing it around her plate.
เธอมักจะเล่นกับอาหารของเธอ เขี่ยไปมาบนจาน