taunt

US /tɑːnt/

UK /tɑːnt/

การเยาะเย้ย, การถากถาง, การยั่วยุ

a remark made in order to anger, wound, or provoke someone

•

He ignored the cruel taunts from his classmates.

เขาไม่สนใจคำเยาะเย้ยที่โหดร้ายจากเพื่อนร่วมชั้น

•

The crowd shouted taunts at the opposing team.

ฝูงชนตะโกนคำเยาะเย้ยใส่ทีมคู่แข่ง

เยาะเย้ย, ถากถาง, ยั่วยุ

to provoke or challenge (someone) with insulting remarks

•

The fans began to taunt the visiting team.

แฟนๆ เริ่มเยาะเย้ยทีมเยือน

•

She couldn't help but taunt him about his mistake.

เธออดไม่ได้ที่จะเยาะเย้ยเขาเกี่ยวกับความผิดพลาดของเขา