steel
US /stiːl/
UK /stiːl/
1.
เหล็กกล้า
a hard, strong, gray or bluish-gray alloy of iron with carbon and usually other elements, used as a structural and fabricating material.
:
•
The bridge was constructed with high-strength steel.
สะพานถูกสร้างด้วยเหล็กกล้าที่มีความแข็งแรงสูง
•
Many modern buildings use steel frames.
อาคารสมัยใหม่หลายแห่งใช้โครงสร้างเหล็กกล้า
1.
เตรียมใจ, รวบรวมความกล้า
harden (oneself) against something unpleasant or difficult.
:
•
She had to steel herself for the difficult conversation.
เธอต้องเตรียมใจให้พร้อมสำหรับการสนทนาที่ยากลำบาก
•
He steeled his nerves before stepping onto the stage.
เขารวบรวมความกล้าก่อนก้าวขึ้นเวที