solitary confinement
US /ˌsɑːl.ɪ.ter.i kənˈfaɪn.mənt/
UK /ˌsɑːl.ɪ.ter.i kənˈfaɪn.mənt/
1.
การขังเดี่ยว, การกักขังเดี่ยว
the isolation of a prisoner in a separate cell as a punishment or for their own protection.
:
•
He spent three months in solitary confinement for violating prison rules.
เขาถูกขังเดี่ยวเป็นเวลาสามเดือนเนื่องจากละเมิดกฎของเรือนจำ
•
The human rights group condemned the use of prolonged solitary confinement.
กลุ่มสิทธิมนุษยชนประณามการใช้การขังเดี่ยวเป็นเวลานาน