snowball
US /ˈsnoʊ.bɑːl/
UK /ˈsnoʊ.bɑːl/
1.
ก้อนหิมะ
a ball of snow pressed together, typically for throwing
:
•
The children had a snowball fight in the park.
เด็กๆ เล่นปาหิมะกันในสวนสาธารณะ
•
He threw a perfect snowball that hit his friend squarely.
เขาปาก้อนหิมะที่สมบูรณ์แบบโดนเพื่อนของเขาเต็มๆ
1.
บานปลาย, เพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็ว
to increase rapidly in size, intensity, or importance
:
•
The problem began to snowball after the initial mistake.
ปัญหาเริ่มบานปลายหลังจากความผิดพลาดครั้งแรก
•
The rumors quickly snowballed into a major scandal.
ข่าวลือบานปลายอย่างรวดเร็วจนกลายเป็นเรื่องอื้อฉาวครั้งใหญ่