schizoid
US /ˈskɪt.sɔɪd/
UK /ˈskɪt.sɔɪd/
1.
โรคจิตเภท, บุคลิกภาพแบบแยกตัว
denoting or relating to a personality type characterized by emotional aloofness and solitary habits.
:
•
He displayed schizoid tendencies, preferring isolation over social interaction.
เขาแสดงแนวโน้มโรคจิตเภท โดยชอบการแยกตัวมากกว่าการมีปฏิสัมพันธ์ทางสังคม
•
The character in the novel had a distinctly schizoid personality.
ตัวละครในนวนิยายมีบุคลิกภาพโรคจิตเภทที่ชัดเจน
1.
ผู้มีบุคลิกภาพแบบแยกตัว
a person with a schizoid personality.
:
•
He was often described as a schizoid due to his extreme reclusiveness.
เขามักถูกอธิบายว่าเป็นผู้มีบุคลิกภาพแบบแยกตัวเนื่องจากความสันโดษอย่างมาก
•
The therapist identified him as a schizoid, focusing on his lack of desire for close relationships.
นักบำบัดระบุว่าเขาเป็นผู้มีบุคลิกภาพแบบแยกตัว โดยเน้นที่การขาดความปรารถนาในความสัมพันธ์ใกล้ชิด