พจนานุกรมอังกฤษ-ไทย

ความหมายของคำ ribbon ในภาษาไทย

ribbon ในภาษาอังกฤษหมายถึงอะไร? มาร่วมค้นหาความหมาย การออกเสียง และวิธีใช้คำนี้อย่างละเอียดกับ Lingoland

ribbon

US /ˈrɪb.ən/
UK /ˈrɪb.ən/
"ribbon" picture

คำนาม

1.

ริบบิ้น, แถบผ้า

a long, narrow strip of fabric, used for tying, fastening, or decorating.

ตัวอย่าง:
•
She tied her hair with a pink ribbon.
เธอผูกผมด้วยริบบิ้นสีชมพู
•
The gift was wrapped with a beautiful silk ribbon.
ของขวัญถูกห่อด้วยริบบิ้นผ้าไหมสวยงาม
คำพ้องความหมาย:
bandstriptapetiebow
2.

ริบบิ้น, แถบ

a long, narrow strip of material forming part of something, such as a typewriter ribbon or a measuring ribbon.

ตัวอย่าง:
•
The old typewriter needed a new ink ribbon.
เครื่องพิมพ์ดีดเก่าต้องการริบบิ้นหมึกใหม่
•
He used a measuring ribbon to check the dimensions.
เขาใช้สายวัดเพื่อตรวจสอบขนาด
คำพ้องความหมาย:
stripbandtape
3.

ริบบิ้น, แถบ

a long, narrow piece of something, especially as part of a larger whole.

ตัวอย่าง:
•
A ribbon of road stretched into the distance.
ถนนเป็นริบบิ้นทอดยาวไปในระยะไกล
•
The river flowed like a silver ribbon through the valley.
แม่น้ำไหลเหมือนริบบิ้นสีเงินผ่านหุบเขา
คำพ้องความหมาย:
stripbandstreak
4.

ริบบิ้น, เหรียญรางวัล

a long, narrow piece of material awarded as a prize or honor.

ตัวอย่าง:
•
He proudly wore the blue ribbon he won at the fair.
เขาภูมิใจที่ได้สวมริบบิ้นสีน้ำเงินที่เขาได้รับรางวัลจากงาน
•
The top three finishers received a gold, silver, and bronze ribbon respectively.
ผู้เข้าเส้นชัยสามอันดับแรกได้รับริบบิ้นทอง เงิน และทองแดงตามลำดับ
คำพ้องความหมาย:
awardmedaldecorationprize
เรียนคำนี้ที่ Lingoland