reject
US /rɪˈdʒekt/
UK /rɪˈdʒekt/
1.
2.
ปฏิเสธ, ไม่ยอมรับ
fail to show due affection or concern for (someone); rebuff
:
•
He felt deeply rejected by his parents.
เขารู้สึกถูกปฏิเสธอย่างมากจากพ่อแม่
•
It's hard to deal with being rejected by someone you care about.
มันยากที่จะรับมือกับการถูกปฏิเสธจากคนที่คุณห่วงใย
1.
ของเสีย, ผู้ถูกปฏิเสธ
a rejected person or thing
:
•
The factory produced many rejects due to quality control issues.
โรงงานผลิตสินค้าที่ถูกปฏิเสธจำนวนมากเนื่องจากปัญหาการควบคุมคุณภาพ
•
He felt like a social reject.
เขารู้สึกเหมือนเป็นคนนอกคอกทางสังคม