pointed
US /ˈpɔɪn.t̬ɪd/
UK /ˈpɔɪn.t̬ɪd/
1.
2.
เจาะจง, มีนัย
(of a remark or look) directed at or referring to a particular person or thing, often in a critical or accusatory way
:
•
He made a pointed comment about her tardiness.
เขาแสดงความคิดเห็นที่เจาะจงเกี่ยวกับการมาสายของเธอ
•
She gave him a pointed look, indicating her disapproval.
เธอจ้องมองเขาอย่างเจาะจง แสดงความไม่เห็นด้วย
1.
ชี้, บ่งชี้
past simple and past participle of point
:
•
He pointed to the map to show us the way.
เขาชี้ไปที่แผนที่เพื่อบอกทางเรา
•
The dog pointed at the bird in the bush.
สุนัขชี้ไปที่นกในพุ่มไม้