pedestal
US /ˈped.ə.stəl/
UK /ˈped.ə.stəl/
1.
2.
แท่นบูชา, ตำแหน่งที่ได้รับการยกย่อง
a position in which someone is greatly admired, often uncritically
:
•
She put her favorite author on a pedestal.
เธอเชิดชูนักเขียนคนโปรดของเธอไว้บนแท่นบูชา
•
It's unhealthy to put anyone on such a high pedestal.
มันไม่ดีต่อสุขภาพที่จะยกย่องใครบางคนไว้บนแท่นบูชาที่สูงขนาดนั้น
1.
วางบนฐาน, ยกย่อง
place on or as if on a pedestal
:
•
The artist carefully pedestaled her new sculpture.
ศิลปินวางประติมากรรมใหม่ของเธออย่างระมัดระวังบนฐาน
•
He tends to pedestal his heroes, seeing no flaws in them.
เขามักจะยกย่องวีรบุรุษของเขา โดยไม่เห็นข้อบกพร่องใดๆ ในตัวพวกเขา