opponent
US /əˈpoʊ.nənt/
UK /əˈpoʊ.nənt/
1.
คู่ต่อสู้, ฝ่ายตรงข้าม
someone who competes against or fights another in a contest, game, or argument
:
•
He defeated his opponent in the final round.
เขาเอาชนะคู่ต่อสู้ในรอบสุดท้าย
•
The debaters presented strong arguments against their opponents.
ผู้โต้วาทีนำเสนอข้อโต้แย้งที่แข็งแกร่งต่อคู่ต่อสู้ของพวกเขา
2.
ผู้คัดค้าน, ฝ่ายตรงข้าม
a person or group who is against something, such as a policy, idea, or action
:
•
The new policy faced strong resistance from its opponents.
นโยบายใหม่เผชิญกับการต่อต้านอย่างรุนแรงจากฝ่ายตรงข้าม
•
She became a vocal opponent of the proposed development.
เธอกลายเป็นผู้ต่อต้านการพัฒนาที่เสนออย่างเปิดเผย