madness
US /ˈmæd.nəs/
UK /ˈmæd.nəs/
1.
ความบ้าคลั่ง, ความวิกลจริต
the state of being mentally ill, especially severely
:
•
The stress of the job drove him to madness.
ความเครียดจากงานทำให้เขาถึงขั้นบ้าคลั่ง
•
There was a touch of madness in his eyes.
มีแววตาที่ดูบ้าคลั่งอยู่ในดวงตาของเขา
2.
ความบ้าคลั่ง, ความโง่เขลา
extremely foolish behavior or a foolish act
:
•
It would be sheer madness to invest all your savings in that risky venture.
มันจะเป็นความบ้าคลั่งอย่างแท้จริงที่จะลงทุนเงินออมทั้งหมดของคุณในกิจการที่มีความเสี่ยงนั้น
•
The party descended into utter madness with people dancing on tables.
งานปาร์ตี้กลายเป็นความบ้าคลั่งอย่างสิ้นเชิงเมื่อผู้คนเต้นรำบนโต๊ะ