king
US /kɪŋ/
UK /kɪŋ/
1.
กษัตริย์
the male ruler of an independent state, especially one who inherits the position by right of birth
:
•
The king addressed his subjects from the balcony.
กษัตริย์ตรัสกับพสกนิกรจากระเบียง
•
He was crowned king at a young age.
เขาได้รับการสวมมงกุฎเป็นกษัตริย์ตั้งแต่อายุยังน้อย
2.
3.
คิง
a chess piece, the most important piece, which the opponent tries to checkmate
:
•
Move your king to safety.
ย้ายคิงของคุณไปที่ปลอดภัย
•
The opponent's king is in check.
คิงของคู่ต่อสู้กำลังถูกรุก
1.
เปลี่ยนเป็นคิง, เลื่อนขั้น
to make (a pawn in chess or checkers) into a king, giving it greater powers
:
•
If you move this pawn to the end, you can king it.
ถ้าคุณย้ายเบี้ยตัวนี้ไปจนสุด คุณสามารถเปลี่ยนเป็นคิงได้
•
She managed to king her last pawn and win the game.
เธอสามารถเปลี่ยนเบี้ยตัวสุดท้ายของเธอเป็นคิงและชนะเกมได้