master
US /ˈmæs.tɚ/
UK /ˈmæs.tɚ/
1.
2.
ผู้ควบคุม, ผู้เชี่ยวชาญ
a person who has complete control of something
:
•
He is the master of his own destiny.
เขาเป็นนายของโชคชะตาของตัวเอง
•
She became the master of the situation.
เธอกลายเป็นผู้ควบคุมสถานการณ์
1.
เชี่ยวชาญ, ชำนาญ
to acquire complete knowledge or skill in an art, technique, or subject
:
•
She hopes to master the art of negotiation.
เธอหวังว่าจะเชี่ยวชาญศิลปะการเจรจาต่อรอง
•
It took him years to master the guitar.
เขาใช้เวลาหลายปีในการเชี่ยวชาญกีตาร์
1.
เชี่ยวชาญ, ชำนาญ
having or showing very great skill or proficiency
:
•
He gave a master class in piano playing.
เขาให้ชั้นเรียนระดับปรมาจารย์ในการเล่นเปียโน
•
The chef prepared a master dish.
เชฟเตรียมอาหารจานหลัก