incense
US /ˈɪn.sens/
UK /ˈɪn.sens/
1.
ธูป, เครื่องหอม
a gum, spice, or other aromatic material burned for the sweet-smelling smoke it produces
:
•
The temple was filled with the scent of burning incense.
วัดเต็มไปด้วยกลิ่นธูปที่กำลังไหม้
•
She lit an incense stick to relax.
เธอจุดธูปเพื่อผ่อนคลาย
1.
ทำให้โกรธจัด, ทำให้เดือดดาล
make (someone) very angry
:
•
His rude comments incensed her.
ความคิดเห็นหยาบคายของเขาทำให้เธอโกรธจัด
•
The injustice of the decision incensed the crowd.
ความไม่ยุติธรรมของการตัดสินใจทำให้ฝูงชนโกรธจัด