humble
US /ˈhʌm.bəl/
UK /ˈhʌm.bəl/
1.
ถ่อมตัว, ต่ำต้อย
having or showing a modest or low estimate of one's own importance
:
•
He is a very humble person despite his great success.
เขาเป็นคนถ่อมตัวมากแม้จะประสบความสำเร็จอย่างยิ่งใหญ่
•
She accepted the award with a humble smile.
เธอรับรางวัลด้วยรอยยิ้มที่ถ่อมตัว
2.
ต่ำต้อย, ไม่สำคัญ
of low social, administrative, or political rank
:
•
He came from a humble background.
เขามาจากภูมิหลังที่ต่ำต้อย
•
They lived in a humble dwelling.
พวกเขาอาศัยอยู่ในที่อยู่อาศัยที่ต่ำต้อย
1.
ทำให้ถ่อมตัว, ทำให้ต่ำต้อย
lower (someone) in dignity or importance
:
•
The defeat will humble the proud team.
ความพ่ายแพ้จะทำให้ทีมที่หยิ่งผยองถ่อมตัวลง
•
He was humbled by the overwhelming support.
เขารู้สึกถ่อมตัวจากการสนับสนุนอย่างท่วมท้น