forfeit
US /ˈfɔːr.fɪt/
UK /ˈfɔːr.fɪt/
1.
ถูกริบ, สูญเสีย
lose or be deprived of (property or a right or privilege) as a penalty for wrongdoing
:
•
He had to forfeit his deposit because he canceled the booking late.
เขาต้องถูกริบเงินมัดจำเพราะยกเลิกการจองช้า
•
The team had to forfeit the game due to too many penalties.
ทีมต้องแพ้การแข่งขันเนื่องจากมีโทษมากเกินไป
1.
การริบ, ค่าปรับ, การสูญเสีย
a penalty for wrongdoing, especially in a legal contract
:
•
The contract stipulated a forfeit if the terms were not met.
สัญญาระบุการริบหากไม่ปฏิบัติตามเงื่อนไข
•
They paid a heavy forfeit for their mistake.
พวกเขาจ่ายค่าปรับอย่างหนักสำหรับความผิดพลาดของพวกเขา