flute

US /fluːt/
UK /fluːt/
"flute" picture
1.

ฟลูท, ขลุ่ย

a wind instrument consisting of a tube with a row of finger holes or keys, usually played by blowing across a hole near one end.

:
•
She played a beautiful melody on her wooden flute.
เธอเล่นเพลงที่ไพเราะบนฟลูทไม้ของเธอ
•
The orchestra featured a solo performance on the flute.
วงออร์เคสตรามีการแสดงเดี่ยวฟลูท
:
pipewhistle
2.

แก้วฟลูท, แก้วแชมเปญ

a tall, narrow wine glass, typically for champagne.

:
•
We toasted with champagne in elegant flutes.
เราชนแก้วแชมเปญในแก้วฟลูทที่สง่างาม
•
The waiter poured the sparkling wine into the tall flutes.
บริกรเทไวน์สปาร์คกลิ้งลงในแก้วฟลูททรงสูง
1.

เป่าฟลูท, ส่งเสียงเหมือนฟลูท

to play a flute or produce a sound like a flute.

:
•
The bird began to flute a sweet song from the branch.
นกเริ่มเป่าเพลงหวานจากกิ่งไม้
•
He learned to flute traditional Irish tunes.
เขาเรียนรู้ที่จะเป่าฟลูทเพลงไอริชแบบดั้งเดิม
:
playpipewhistle