facing
US /ˈfeɪ.sɪŋ/
UK /ˈfeɪ.sɪŋ/
1.
การหุ้ม, การบุ
a covering applied to a surface, especially for protection, reinforcement, or decoration
:
•
The old building needed new brick facing.
อาคารเก่าต้องการการหุ้มอิฐใหม่
•
The jacket has a leather facing on the collar.
เสื้อแจ็คเก็ตมีการหุ้มหนังที่คอเสื้อ
1.
หันหน้าเข้าหา, เผชิญหน้า
being positioned with the front toward (someone or something)
:
•
The house is facing the park.
บ้านหันหน้าเข้าหาสวนสาธารณะ
•
She was sitting facing the window.
เธอนั่งหันหน้าเข้าหาหน้าต่าง
2.
เผชิญหน้า, รับมือ
confronting or dealing with (a difficult situation or person)
:
•
We are facing a serious challenge.
เรากำลังเผชิญหน้ากับความท้าทายที่ร้ายแรง
•
She is facing her fears head-on.
เธอกำลังเผชิญหน้ากับความกลัวของเธอโดยตรง