epidemic
US /ˌep.əˈdem.ɪk/
UK /ˌep.əˈdem.ɪk/
1.
โรคระบาด, การแพร่ระบาด
a widespread occurrence of an infectious disease in a community at a particular time
:
•
The city is facing an epidemic of flu cases.
เมืองกำลังเผชิญกับโรคระบาดของไข้หวัดใหญ่
•
Measures were taken to control the cholera epidemic.
มีการใช้มาตรการเพื่อควบคุมโรคระบาดอหิวาตกโรค
2.
การแพร่กระจายอย่างรวดเร็ว, การระบาด
a rapid spread or growth of something undesirable
:
•
There's an epidemic of obesity in many developed countries.
มีการแพร่ระบาดของโรคอ้วนในหลายประเทศที่พัฒนาแล้ว
•
The rise in cyberbullying has become an epidemic among teenagers.
การเพิ่มขึ้นของการกลั่นแกล้งทางไซเบอร์กลายเป็นโรคระบาดในหมู่วัยรุ่น
1.
ที่แพร่ระบาด, ที่แพร่หลาย
of the nature of an epidemic; widespread
:
•
The problem has reached epidemic proportions.
ปัญหาได้ถึงสัดส่วนโรคระบาดแล้ว
•
Drug abuse is becoming an epidemic issue in society.
การใช้ยาเสพติดกำลังกลายเป็นปัญหาโรคระบาดในสังคม