enamel
US /ɪˈnæm.əl/
UK /ɪˈnæm.əl/
1.
เคลือบ, สารเคลือบ
a hard, glossy coating, typically applied to metal or other hard surfaces for protection or decoration
:
•
The old bathtub had a chipped enamel finish.
อ่างอาบน้ำเก่ามีผิวเคลือบที่กะเทาะออก
•
The artist used vibrant enamel paints for the mural.
ศิลปินใช้สีเคลือบที่สดใสสำหรับภาพจิตรกรรมฝาผนัง
2.
เคลือบฟัน
the hard, glossy, translucent substance covering the crown of a tooth
:
•
Tooth decay can damage the tooth enamel.
ฟันผุสามารถทำลายเคลือบฟันได้
•
Fluoride helps strengthen tooth enamel.
ฟลูออไรด์ช่วยเสริมสร้างเคลือบฟัน
1.
เคลือบ, ลงยา
to coat or decorate (a metal or other hard object) with enamel
:
•
The artisan carefully enameled the copper vase.
ช่างฝีมือเคลือบแจกันทองแดงอย่างระมัดระวัง
•
They plan to enamel the cast iron stove to protect it from rust.
พวกเขาวางแผนที่จะเคลือบเตาเหล็กหล่อเพื่อป้องกันสนิม