drifting
US /ˈdrɪf.t̬ɪŋ/
UK /ˈdrɪf.t̬ɪŋ/
1.
การลอย, การพัดปลิว
the process or state of being carried slowly by a current of air or water
:
•
The boat was drifting aimlessly in the open sea.
เรือกำลังลอยอย่างไร้จุดหมายในทะเลเปิด
•
Snow was drifting against the fence.
หิมะกำลังพัดปลิวไปติดรั้ว
2.
เร่ร่อน, เบี่ยงเบน
moving slowly and aimlessly from one place or activity to another
:
•
He spent years drifting from job to job.
เขาใช้เวลาหลายปีเร่ร่อนจากงานหนึ่งไปอีกงานหนึ่ง
•
Their conversation was drifting towards politics.
บทสนทนาของพวกเขากำลังเบี่ยงเบนไปสู่เรื่องการเมือง