distressed
US /dɪˈstrest/
UK /dɪˈstrest/
1.
ไม่สบายใจ, ทุกข์ใจ, กังวล
suffering from anxiety, sorrow, or pain
:
•
She was deeply distressed by the news of her friend's illness.
เธอรู้สึกไม่สบายใจอย่างมากกับข่าวการเจ็บป่วยของเพื่อน
•
The lost child looked very distressed.
เด็กที่หายไปดูไม่สบายใจมาก
2.
เก่าแก่, ชำรุด, ผ่านการใช้งาน
(of furniture, leather, or clothing) given an appearance of age and wear
:
•
The antique shop had many pieces of distressed furniture.
ร้านขายของเก่ามีเฟอร์นิเจอร์เก่าแก่หลายชิ้น
•
He wore a pair of distressed jeans.
เขาสวมกางเกงยีนส์เก่า
1.
ทำให้ไม่สบายใจ, ทำให้ทุกข์ใจ, ทำให้กังวล
cause (someone) to feel anxiety, sorrow, or pain
:
•
The constant criticism began to distress her.
คำวิจารณ์ที่ต่อเนื่องเริ่มทำให้เธอไม่สบายใจ
•
It distresses me to see you so unhappy.
มันทำให้ฉันไม่สบายใจที่เห็นคุณไม่มีความสุขขนาดนี้